|
Maria Salomea
Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie, zmarła 4 lipca
1934 w Passy, wielka uczona polska, fizyk, chemik, dwukrotna noblistka.
Większość życia spędziła we Francji, tam też rozwijała swoją karierę naukową. W
Paryżu Maria Skłodowska zdała w 1891 roku jako pierwsza w historii kobieta
egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii Sorbony. W dzień studiowała, a
wieczorami pracowała jako korepetytorka. W 1893 roku uzyskała licencjat z fizyki
i zaczęła pracować jako laborantka. W tym czasie dalej studiowała na Sorbonie,
uzyskując drugi licencjat z matematyku w 1894 roku. Była prekursorem nowej
gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą opracowanie teorii
promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych pierwiastków – radu i polonu. Kierowała pracami związanymi
z badaniami nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. W 1903 roku
otrzymała wraz z mężem i Henrim Becquerelem Nagrodę Nobla z fizyki za badania
nad odkrytym zjawiskiem promieniotwórczości. Po raz drugi otrzymała Nagrodę
Nobla w 1911 roku z chemii za wydzielenie czystego radu. Do chwili obecnej -
grudzień 2011 roku pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała
dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w
dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. W czasie pierwszej wojny
światowej była szefem wojskowej komórki medycznej zajmującej się organizowaniem
polowych stacji rentgenograficznych. Po wojnie kierowała nadal Instytutem
Radowym w Paryżu i jeździła po świecie, gdzie pomagała zakładać medyczne
instytuty leczenia chorób nowotworowych. Maria Skłodowska-Curie odznaczona
została Legią Honorową oraz doktoratami honorowymi: Politechniki Lwowskiej,
Uniwersytetu Poznańskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Politechniki
Warszawskiej.
|
