|
Kornel
Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju, zmarł 31 lipca 1953 roku
w Zakopanem. Był prozaikiem, poetą, felietonistą, krytykiem teatralnym,
publicystą, członkiem Polskiej Akademii Literatury. Ojciec osierocił rodzinę,
gdy Kornel miał 10 lat. Po skończeniu pierwszej klasy gimnazjum, w wieku
dwunastu lat chłopiec zaczął zarabiać na swoje utrzymanie korepetycjami. W
latach 1898 – 1903 uczęszczał do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Mając
14 lat zaczął pisać wiersze. Studiował polonistyką i romanistykę na
Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1908 – 1910 kontynuował studia
romanistyczne na Sorbonie w Paryżu. Na początku I wojny światowej został
aresztowany i internowany wraz z żoną w głąb Rosji. Dzięki staraniom wielu ludzi
zwolniono ich z internowania i w 1915 roku zamieszkali w Kijowie, gdzie pisarz
został prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem
literackim Teatru Polskiego. W 1918 roku Makuszyńscy zamieszkali w Warszawie.
Kornel Makuszyński był rozkochany w architekturze zakopiańskiej, od 1929 roku
był honorowym obywatelem Zakopanego. Okupację niemiecką przeżył w Warszawie,
podczas powstania współpracował z prasą powstańczą, potem przez obóz w
Pruszkowie dotarł do Krakowa, a w 1944 zamieszkał w Zakopanem. Za swoją
twórczość otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Literatury Złoty Wawrzyn, a w 1938
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Kornel Makuszyński to twórca między
innymi "Koziołka Matołka", „"Panny z mokrą głową", "Awantury o Basię" czy
"Szatana z siódmej klasy".
|
