|
Święta Jadwiga Królowa to Jadwiga Andegaweńska najmłodsza córka
Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki, królowa Polski. Urodzona między 3
października 1373 roku a 18 lutego 1374 roku. 17 lipca 1399 roku zamieszkała w
Krakowie. Królewna otrzymała imię chrzestne na cześć św. Jadwigi Śląskiej,
której kult wówczas mocno się rozwijał albo po prababce, żonie Władysława
Łokietka. Jadwigę od dzieciństwa przygotowywano do pełnienia roli królowej
poprzez wykształcenie. Pobyt w środowisku kulturalnym dworu w Budzie sprawił, że
Jadwiga posiadła umiejętność czytania, znajomość języków obcych, zamiłowanie do
lektury, muzyki, sztuki i nauki. Na zjeździe w Radomsku obrano Jadwigę
Andegaweńską królową Polski. Jesienią 1384 roku przybyła z Węgier do Polski. 16
października tego roku w Krakowie została koronowana przez arcybiskupa
gnieźnieńskiego Bodzante na królową Polski. Wobec jej małoletności ster władzy w
państwie dzierżyli możnowładcy małopolscy. 11 stycznia 1386 roku w Wołkowysku
panowie polscy oznajmili Jagielle, że Jadwiga zgodziła się zostać jego żoną.
Jagiełło przybył do Krakowa, gdzie 15 lutego 1386 roku przyjął chrzest, a 18
lutego Jadwiga i Jagiełło uroczyście zawarli związek małżeński w katedrze na
Wawelu. Królowa Jadwiga zajmowała się działalnością kulturalną, skupiała na
dworze elitę intelektualną, zleciła pierwsze tłumaczenie naszej historii na
język polski. Fundowała wiele kościołów, opiekowała się szpitalami, założyła
bursę dla studentów przy Uniwersytecie Karola w Pradze. Prowadziła działalność
polityczną między innymi w 1397odbyła zjazd z wielkim mistrzem krzyżackim w
Inowrocławiu.
|
