|
Fryderyk
Franciszek Chopin urodził się 22 lutego lub 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli,
zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu. To polski kompozytor i pianista,
przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu. Cechowała go wielka wrażliwość
artystyczna, a wzorce czerpał z muzyki ludowej. Już na przełomie czwartego i
piątego roku życia Chopin rozpoczął naukę gry na fortepianie. W wieku siedmiu
lat skomponował swoje pierwsze utwory. 24 lutego 1818 roku odbył się pierwszy
koncert publiczny Chopina w Pałacu Kaznowskich zorganizowany na rzecz
Towarzystwa Dobroczynności. W latach 1823 – 1826 Fryderyk uczył się w Liceum
Warszawskim, z kolei w latach 1826 – 1829 był studentem warszawskiej Szkoły
Głównej Muzyki, będącej częścią Konserwatorium. Szkoła związana była z
Uniwersytetem Warszawskim, gdzie Chopin podjął naukę harmonii i kontrapunktu. 5
listopada 1830 roku Fryderyk Chopin na zawsze opuścił Polskę – wyjechał z
Kalisza i przez Wrocław udał się do Drezna. Od 1832 roku przebywał w Paryżu, tam
26 lutego dał pierwszy ze swoich dziewiętnastu publicznych koncertów. Od 1835 –
1846 roku porzucił karierę wirtuoza na rzecz komponowania. Zaczął żyć życiem
polskiej emigracji, utrzymując ścisłe kontakty z Adamem Mickiewiczem, Julianem
Ursynem Niemcewiczem, Cyprianem Kamilem Norwidem. Fryderyk Chopin jest twórcą 16
polonezów, 56 mazurków, 21 nokturnów, 4 scherz, 4 ballad, 2 cykli etiud, 24
preludiów, 3 sonat i 2 koncertów oraz wielu innych kompozycji.
|
